Badminton to sport oparty na korcie, rozgrywany między dwoma lub czterema graczami, jest jednym z najbardziej ekscytujących do grania i oglądania. Większość krajów azjatyckich dominuje w tym sporcie, co czyni go jednym z najpopularniejszych sportów medalowych na Olimpiadzie. Istnieje wiele powodów, w tym fakt, że jest to niezwykle szybki sport, co czyni go idealnym wyborem dla młodych sportowców.
Badminton to sport oparty na korcie, rozgrywany między dwiema lub czterema osobami
Badminton to gra, w której gracze używają czółenek, aby uderzyć w czółenka nad siatką do połowy kortu przeciwnika. Zwycięska drużyna jest określana poprzez wygranie wystarczającej liczby rajdów, aby wygrać mecz. Sport ten został po raz pierwszy włączony do Letnich Igrzysk Olimpijskich w 1992 roku. W ostatnich latach wiele krajów azjatyckich zdominowało ten sport. Jednak zyskał on popularność również w Anglii.
Badminton był jedną z najpopularniejszych gier na Olimpiadzie w Londynie w 2012 roku. Jednak w Londynie nie był tak popularny jak w poprzednich edycjach igrzysk. Niektóre kontrowersje otaczały turnieje gry, w tym skandal z rzucaniem meczów, gdzie drużyny celowo przegrywały mecze, aby uniknąć rund bracketingowych. Od tego czasu sport się zmienił i teraz ma bardziej rygorystyczne zasady, aby zapobiec rzucaniu meczów. Bez względu na kontrowersje, badminton pozostaje szybką, twardą grą.
Badminton to sport rozgrywany na prostokątnym korcie pomiędzy dwoma lub czterema graczami. Do gry używa się rakiet, którymi uderza się w czółenka. Rakieta jest lekkim, pierzastym pociskiem, który musi zostać uderzony nad siatką, aby zdobyć punkt. Gra została opracowana przez brytyjskich oficerów wojskowych w Indiach w późnych latach 1800. Dodali oni siatkę do starożytnej gry zwanej “battledore”. Obecnie kraje azjatyckie dominują w badmintonie na letnich igrzyskach olimpijskich.
Jest to jeden z najbardziej ekscytujących sportów do grania i oglądania
Badminton to fascynujący sport. Ta starożytna gra wymaga od graczy użycia kociego refleksu i jest niesamowicie aerobowa. Jest to również sport wyczynowy, a najlepsi gracze na świecie mają wartości netto liczone w milionach. Finał singla mężczyzn na Igrzyskach Olimpijskich w 2012 roku był jednym z najczęściej oglądanych wydarzeń na igrzyskach.
Badminton jest rozgrywany zarówno przez mężczyzn jak i kobiety i został dodany do programu Letnich Igrzysk Olimpijskich w 1992 roku. Gra się w formacie best-of-three-game z 21 punktami jako maksymalnym wynikiem dla każdej gry. Punkt zdobywa się za każdy serw, a strona wygrywająca otrzymuje następny serw. Gry muszą być wygrane różnicą dwóch lub więcej punktów, a remis jest rozstrzygany przez pierwszy punkt trzeciej gry.
Oprócz zawodów singlowych i deblowych mężczyzn, w badmintonie rozgrywane są również zawody mieszane. Turniej singlowy kobiet jest pełen utalentowanych zawodniczek, takich jak Carolina Marin i Nozomi Okuhara. Turniej deblowy jest również pełen talentów, a wielu zawodników zdobyło po dwa złota. Chociaż badminton jest popularny głównie w Azji, cieszy się również dużym zainteresowaniem w krajach europejskich.
Ten starożytny sport sięga wieków wstecz i jest popularny na całym świecie. Codziennie sport ten uprawiają miliony ludzi. Rosja, Australia i Stany Zjednoczone to najbardziej znane kraje z tego sportu. Obecnie badminton jest jednym z najchętniej oglądanych sportów na świecie, ma ponad dwieście milionów regularnych graczy i 54 miliony fanów.
Jest zdominowany przez kraje azjatyckie
Chiny zdominowały drużyny badmintona na letnich igrzyskach olimpijskich, zdobywając wszystkie cztery złote medale i dwa srebrne. Chińska drużyna kobiet zdobyła w sumie cztery medale – dwa złote i dwa srebrne. Ogólnie kraje azjatyckie zdobyły 12 medali, w tym osiem złotych i dwa srebrne. Korea i Dania, jak również Chiny, również zdobyły medale w tej dyscyplinie sportu.
Gra odbywa się na prostokątnym korcie. Dwóch graczy rywalizuje ze sobą w grach pojedynczych i podwójnych, a każdy z nich ma do dyspozycji czółenko, które musi uderzyć nad siatką. Gra istnieje od końca XIX wieku i została po raz pierwszy wprowadzona przez brytyjskich oficerów wojskowych w Indiach. Dostosowali oni grę zwaną “battledore” i dodali siatkę. Od tego czasu gra stała się coraz bardziej popularna w Chinach i zdominowała międzynarodowe zawody.
W Atlancie 1996 kraje azjatyckie zdobyły 14 z 15 medali w badmintonie. Mistrz w singlu mężczyzn Rexy Mainaky z Indonezji zdobył brązowy medal, a debel kobiet Chea Soon Kit i Yap Kim Hock z Korei Południowej zdobył złoto. Ponadto drużyna deblowa kobiet, złożona w całości z zawodniczek z Azji, wygrała wszystkie swoje imprezy deblowe i zdobyła swoje pierwsze złoto olimpijskie.
Zawody w badmintona okazały się ogromnym sukcesem. Przy niemal idealnych warunkach dla zawodników i urzędników, na wszystkie mecze przybyły tłumy. W grze pojedynczej Taufik Hidayat pokonał Koreańczyka Shon Seung-mo, a Zhang Ning w trzech meczach pokonał Włoszkę Mia Audinę. W deblu mężczyzn Kim Dong-moon pokonał Lee Dong-soo.
Na letnich igrzyskach olimpijskich nie ma krajów afrykańskich, ale to nie znaczy, że badminton nigdy tam nie trafi. Sport ten został wprowadzony do letnich igrzysk olimpijskich w 1992 roku i był popularnym dodatkiem do letnich igrzysk. Ale MKOl nie chciał, aby badminton był częścią letnich igrzysk olimpijskich, dopóki nie zostanie uznany za sport pokazowy. Statut MKOl wymaga, by każdy nowy sport był uznawany przez siedem lat przed włączeniem go do programu.
Jest to sport medalowy na Olimpiadzie
Badminton jest sportem medalowym w konkurencjach kobiet i mężczyzn. Sport ten został po raz pierwszy włączony do Igrzysk Olimpijskich jako wystawa w 1972 roku, a pierwsze pełne zawody medalowe zostały dodane w 1992 roku. Od tego czasu badminton stał się jednym z najbardziej popularnych sportów na świecie i był włączany do każdej Olimpiady od tego czasu. Zawody obejmują turnieje singlowe mężczyzn i kobiet oraz turnieje deblowe. W ostatnich dwóch olimpiadach dodano konkurencje deblowe kobiet i mężczyzn, a w latach 2018 i 2020 badminton będzie rozgrywany jako sport drużynowy.
Pierwsze zawody olimpijskie w badmintonie odbyły się w 1992 roku w Barcelonie, gdzie Malezyjczyk Foo Kok Keong uderzył pierwszy czółenko. W tym samym roku sport ten uprawiało 178 sportowców z 37 różnych narodów. W Igrzyskach brały udział pary singlowe, deblowe i mieszane, a ich oglądalność wyniosła 150 milionów widzów. W 1996 roku, Olimpiada dodała konkurencję mieszanych par deblowych.
Sport potrzebował 20 lat, aby znaleźć się na Igrzyskach Olimpijskich, po tym jak Międzynarodowa Federacja Badmintona i Światowa Federacja Badmintona rozdzieliły się. Jednak w 1981 roku obie organizacje ponownie się połączyły i przekonały prezydenta MKOl, Juana Antonio Samarancha, do włączenia badmintona do Igrzysk Olimpijskich. Podczas spotkania Samaranch był przekonany, że badminton ma swoje miejsce w programie olimpijskim.
Badminton jest sportem medalowym zarówno w rywalizacji mężczyzn, jak i kobiet. Jego popularność na olimpiadzie rośnie, konsekwentnie bije rekordy. W 2005 roku Międzynarodowa Federacja Badmintona (IBF) zmieniła nazwę na BWF, a sport został dodany do Igrzysk Olimpijskich jako oficjalna gra. Atlanta 1996 przyniosła wprowadzenie Mixed Doubles, gdzie mężczyźni i kobiety dzielą pole. Ponadto, sport wprowadził play-off o brąz. Ponadto, sport dodał więcej godzin zawodów, zwiększając produkcję telewizyjną.
Należy szanować
Pojawiły się kontrowersje wokół zachowania chińskich zawodników badmintona na letnich igrzyskach olimpijskich. Zawodnicy z Danii powiedzieli, że widzieli, jak chińscy gracze przegrywali celowo. Z kolei para deblowa Indii oskarżyła Japończyków o rzucanie meczów – oskarżenie to zostało odrzucone przez władze badmintona. Ale organ zarządzający sportem nie jest w stanie ocenić, czy sportowcy zachowywali się w odpowiedni sposób, czy też nie.
Badminton po raz pierwszy został rozegrany na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1972 roku jako sport pokazowy, ale został przyjęty przez Igrzyska w 1992 roku. Od tego czasu badminton stał się stałym elementem letnich igrzysk olimpijskich. Włączenie sportu do Olimpiady jest wynikiem serii wydarzeń. W pierwszej olimpiadzie w badmintona grało 25 zawodników z 11 krajów. Wśród zawodników byli Indonezyjczyk Rudy Hartono i Angielka Gillian Gilks.
Na letnich igrzyskach olimpijskich w 2012 roku doszło do niebywałej ilości dramatów. W ciągu ostatnich dwóch i pół tygodnia turniej badmintona na Igrzyskach przerodził się w wielką farsę. Było jasne, że niektóre chińskie i południowokoreańskie drużyny celowo przegrywały mecze, aby uniknąć dyskwalifikacji. Na przykład Ha Jung-eun i Kim Min-jing, którzy startowali w finale, zostali wyeliminowani z zawodów po przegranej z indonezyjską parą Greysia Polii i Meiliana Jauhari. Oficjele sceniczni zagrozili dyskwalifikacją obu par.
Istnieją inne turnieje, które są uważane za szczytowe osiągnięcia sportowe. Główne dyscypliny sportowe mają swoje mistrzostwa świata i turnieje rankingu światowego. Oprócz Mistrzostw Świata BWF, jest jeszcze Thomas Cup, Uber Cup i Sudirman Cup. Istnieją również turnieje drużynowe, takie jak All England Open, które mają pulę nagród w wysokości 1 miliona dolarów i są rozgrywane w Wielkiej Brytanii.
Podobne tematy